پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان: روش اجرا و نمره گذاری

پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان1 cerq)؛ گارنفسکی و کرایج، 2006) یک ابزار 18مادّه ای است و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان ها را در پاسخ به حوادث تهدیدکننده و تنیدگی زای زندگی در اندازه های پنج درجه ای از 1 (هرگز) تا 5 (همیشه) برحسب 9 زیرمقیاس به این شرح می سنجد: خودسرزنشگری2؛ دیگرسرزنشگری3؛ تمرکز بر فکر/ نشخوارگری4؛ فاجعه نمایی5 (فاجعه آمیزپنداری)؛ کم اهمیت شماری6؛ تمرکز مجدد مثبت7؛ ارزیابی مجدد مثبت8؛ پذیرش9؛ تمرکز مجدد بر برنامه ریزی10. حداقل و حداکثر نمره در هر زیرمقیاس به ترتیب 2 و 10 است و نمره بالاتر نشان دهنده استفاده بیشتر فرد از آن راهبرد شناختی محسوب می شود. راهبرد شناختی تنظیم هیجان در پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان به دو دسته کلی راهبردهای انطباقی (سازش یافته) و راهبردهای غیرانطباقی (سازش نایافته) تقسیم می شوند. زیرمقیاس های کم اهمیت شماری، تمرکز مجدد مثبت، ارزیابی مجدد مثبت، پذیرش و تمرکز مجدد بر برنامه ریزی؛ راهبردهای سازش یافته و زیرمقیاس های خود سرزنشگری، دیگر سرزنشگری، تمرکز بر فکر/ نشخوارگری و فاجعه نمایی؛ راهبردهای سازش نایافته را تشکیل می دهد.